DZIECKO ODYNA - Recenzja

Witam serdecznie! :D


Dzisiaj na celownik bierzemy cudowną powieść fantasy napisaną przez Siri Pettersen, czyli pierwszą część cyklu Krucze Pierścienie - "Dziecko Odyna".

"Wyobraź sobie, że brakuje ci czegoś, co mają wszyscy inni.
Czegoś, co stanowi dowód na to, że należysz do tego świata.
Czegoś tak ważnego, że bez tego jesteś nikim.
Jesteś zgnilizną. Mitem. Człekiem"

Do książki przyciągnęła mnie ta niesamowita okładka przedstawiająca odcięty ogon. Nie dość, że jest to interesujące, ale i jakie obrzydliwe (hah, a ja kocham takie okładki xD). Wtedy nasuwa się nam pytanie: Dlaczego został odcięty?

W książce akcję możemy obserwować z trzech punktów widzenia trzecioosobowego narratora. Narrator opowiada nam wydarzenia dziejące się wokół: Hirki, Rimego i Urda.

Akcja powieści ma miejsce na kontynencie Ym, który możemy zobaczyć we wnętrzu okładki książki, Świat zamieszkują aetlingowie. Aetlingowie to osoby posiadające ogon. Hirka jednak go nie posiada. Jej przybrany ojciec znalazł ją niegdyś gdy panowała mroźna zima w Ulvheim. Leżała zawinięta w koc. Mężczyzna postanowił ją ze sobą zabrać, by nie mieć jej na swoim sumieniu. Jednak czuł strach. Czy dziecko jest ślepym, czy zgnilizną? Wiedział, że dla każdego byłoby podejrzane, że dziecko urodziło się bez ogona, więc robi jej w miejscu gdzie powinna być kość ogonowa bliznę nożem, by stworzyć pozory, że ogon odgryzły jej wilki.
Z biegiem czasu dziewczyna dorasta i czuje się bardziej wyobcowana. Nie potrafi czerpać z Evny. Wie, że podczas Rytuału wszystko wyjdzie na jaw i że zostanie najpewniej skazana na śmierć za bycie emblingiem, Dzieckiem Odyna. Zaczyna więc uciekać. Opuszcza swój "dom", podpalając go przy tym. Wraz z krukiem wyrusza w podróż.

Rime jest dzieckiem arystokratycznej rodziny. Zamiast zasiąść w Radzie, odrzuca swoje dziedzictwo wybierając inną drogę. Babka ma mu to za złe, jednak on widzi w swoim postępowaniu coś ważnego. Wie, że będzie wtedy bliżej Widzącego.

Urd tak jak Rime pochodzi z rodziny zasiadającej w Radzie. Z trudem w niej zasiada i pragnie wywołać wojnę. Poróżnia ludzi, wzbudza intrygi. Jego ciało gnije... Ale dlaczego?

Książka posiada niesamowitych bohaterów i wartką akcję. Razem z Hirką poznajemy prawdę. Saga opowiada o wyobcowaniu, znalezieniu własnego miejsca w społeczeństwie, o walce ślepych z ludźmi. Z biegiem czasu coraz bardziej zatracamy się w świecie stworzonym przez autorkę.
Piętnastoletnia główna bohaterka jest dojrzała jak na swój wiek, nie posiada magicznych mocy, jest po prostu sobą. Od Thorralda nauczyła się zielarstwa i z cudowną sprawnością ratuje ludzi. Jest istotą piękną, o dobrym sercu. Jednak tak jak i u nas, widać brak tolerancji wobec innych. Przezywana jest Bezogoniastą. Jest raczej zamkniętą w sobie dziewczyną. Jej jedynym przyjacielem jest Rime, który wrócił do Elveroi, po kilku latach. Zmienił się, dorósł. Rudowłosa, która kiedyś rywalizowała z nim czuje się w jego obecności o wiele inaczej. Widzi w nim kogoś innego.

Książka jest niesamowitym początkiem sagi fantasy. Wartka akcja, ciekawi bohaterowie, istoty, które nie istniały nigdy wcześniej w fantastyce, polityczne intrygi. Wszystko klei się ze sobą idealnie. Zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Wiedziałam, że ta książka o nieszablonowej okładce i tajemniczym opisie wciągnie mnie całkowicie, pożre od środka i zrzuci z impetem na ziemię bym z niecierpliwością czekała na kontynuację. Siri Pattersen stworzyła istną poezję, majstersztyk zamknięty w 644 stronach zapełnionych boską treścią.

Gorąco ją polecam osobom zakochanym w fantastyce. Nie zawiedziecie się. Ta książka uratowała mnie przed nudą, gdy pod koniec roku szkolnego na Podlasiu odcięto prąd na tydzień w moim miejscu zamieszkania. Jak zawsze moja intuicja nie zawiodła mnie i wybrałam książkę, którą spokojnie mogę nazwać najlepszą jaką czytałam w tym roku z tego gatunku.
Dziękuję za uwagę ;)
/KannOfDeath